Rusteloze regelzucht – een morfologie van de maakbaarheidsgedachte
Everdien Breken, Doctoraat in de kunsten
Mijn doctoraatsonderzoek verkent de maakbaarheidsgedachte – het idee dat het Nederlandse landschap als vanzelfsprekend gemaakt en hermaakt kan worden. Dit idee is in de Nederlandse cultuur zo vanzelfsprekend dat de gedachte zelf bijna onzichtbaar is. Maar ze is óók diep geworteld in het bewustzijn van ‘de Nederlander’ – een paradigma van waaruit men in Nederland ziet, denkt en handelt.
Mijn onderzoek stelt de vraag wáár ‘maakbaarheid’ zich in Nederland (het meest) manifesteert, wat het betekent en waar het naartoe gaat. Daarbij doe ik een beroep op twee aan elkaar gerelateerde artistieke tradities: die van de kunstenaar die wandelt en van de kunstenaar die kaarten maakt. Ik zal in een aantal gebieden in Nederland patronen van ‘maakbaarheid’ verkennen en die patronen op specifieke plaatsen fixeren en versterken.
Het eerste gebied waarop mijn aandacht zich richt is Eemland – er zullen er nog drie volgen. Inmiddels ben ik gestart met de voorbereidingen om het NulNAP pad te gaan lopen – de kustlijn van Nederland als we niet aan kustverdediging zouden doen. Je kunt mijn sporen hier volgen.
Everdien Breken (1960) (MSc, MA) heeft Geodesie gestudeerd aan de Technische Universiteit Delft (1987) en Fine Art aan de Masteropleiding van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (2010). De gebiedsgerichte onderzoeksmethode die zij voor dit onderzoek hanteert is geworteld in haar kunstpraktijk van de afgelopen jaren én in haar eerdere werkpraktijk als landmeter.
Promotor: Dr. Steven Devleminck (KU Leuven / LUCA)
Onderzoekseenheid Intermedia
Duration: 2022 – 2026
