Zee-meditaties
Mijn zee-meditaties in het binnenland zijn als fluisteren tegen een vergeten kustlijn. Ik zit op een bankje in een park, of in het gras bij een sloot. Ik ruik synthetische zee, hoor mijn eigen zelfgemaakte branding. De zee is nergens, en juist daarom overal. Mijn lichaam herinnert zich water — niet alleen via geur of geluid, maar in elke cel...