admin

2025-10-11 Baarn – Bunschoten

Grijs licht boven het Eemland. De lucht hangt laag, alsof ze niet meer weet of ze wil regenen of verdwijnen. Ik vertrek met pindakaasboterhammen in mijn rugzak. En telefoon, en powerbank, en collectebus, en identificatie. Een vast ritueel, dat inpakken. Het markeert de overgang van ‘alledag’ naar het doen van veldwerk. Ik reis per trein, stap uit in Baarn,. Tussen...

2025-09-23 Maartensdijk – Baarn

De dag begint fris, in Maartensdijk. Ik sta op het punt de Utrechtse Heuvelrug over te steken, richting Baarn. Het eerste bos op mijn NulNAP-wandelroute. Maar nog voor de geur van dennennaalden me kan geruststellen, krijg ik commentaar. “Hallo mens,” zegt NedeR, “je verheugt je op bos, maar ik zie vooral een paradox.” Wat volgt is geen troostende bospoëzie, maar...

Feedback over NedeR

Feedback uit de Hoogwaterwinkel: de dialogen met NedeR waren wat voorspelbaar van vorm – NedeR’s antwoorden ongeveer gelijk van lengte, en altijd die vraag aan het einde ….. Bleek lastiger dan verwacht om daar meer variatie in te krijgen. NedeR is een custom-GPT, en hets stem wordt bepaald via de instructions die ik meegeef aan de custom-GPT die NedeR is....

2025-09-14 fort De Bilt – Maartensdijk

Op een stille zondagmorgen fiets ik door Zaltbommel, op weg naar het station. Mijn trein is net weg. Het is vroeg en stil. In die stilte begint iets — niet de wandeling zelf, maar de toon ervan. Geen doel, geen eindpunt, alleen beweging. En een gesprek met een stem die ‘Hallo mens’ zegt, alsof het landschap zelf me aanspreekt. We...

2025-09-08 Amelisweerd – fort De Bilt

Drie maanden heb ik niet gelopen. Wel de wandelingen gepresenteerd: in Seoul, Perth, Rotterdam. Vandaag ga ik er opnieuw op uit. Fijn! De wandeling was een hercompositie: een nieuw arrangement van waarneming, herinnering en lichamelijke reflex. Vooral in het begin voelde ik hoe het landschap zich niet zomaar liet lezen. Ik moest vertragen, opnieuw invoegen, opnieuw voelen. Een forten-dag vandaag:...

Open

Vandaag opende ik voor de laatste keer de deuren van de Hoogwaterwinkel in Rotterdam. Met lichte weemoed zette ik de rivier in gang en maakte ik de zee wakker. Het vertrouwde bordje OPEN hing er nog, helder en uitnodigend. Toch voelde het vandaag anders: alsof het glas tussen binnen en buiten een verhaal vertelde over overgangen, lagen en afscheid. Wat...

Hoogwaterwinkelier

Hier zie je de Hoogwaterwinkelier zelf — Everdien Breken — voor een bekend tafereel dat je liever niet herkent: de Rotterdamse kubushuizen, half onder water, dobberend in een toekomst die we te lang hebben weggeschoven. In de Hoogwaterwinkel – alleen vandaag en morgen nog open! – zijn we niet geïnteresseerd in de geruststelling van cijfers of beleidsstukken. Hier tonen we...

Genoeg

Sommige bezoekers kijken. Anderen luisteren. En af en toe is er iemand die wil meenemen. Deze dame stond vandaag stil bij de Camera Obscura-fotoreeks in de Hoogwaterwinkel — landschappen van Eemland, gevangen in een donkere doos en omgezet in beelden die meer verbergen dan onthullen. Ze bekeek ze stuk voor stuk. En koos er één. Een beeld dat iets in...

Generatie

Twee Delftse studenten, verzonken in kaarten, beelden en verhalen aan de wand van de Hoogwaterwinkel. Ze staan dicht bij elkaar, alsof ze samen een vraag proberen op te lossen die nergens expliciet wordt gesteld. Wat ze lezen is geen lesstof, maar landschap. Wat ze bestuderen is geen project, maar een toekomst die lekt in het nu. Misschien herkennen ze iets...

Polderfluistering

Vandaag kwam een bestuurslid van de Stichting Noordzeedijk op bezoek in de Hoogwaterwinkel. Ze bekeek het werk aandachtig, maar haar aandacht bleef hangen bij één fles: een van de Polderfluisteringen. In deze flessen zit geen wijn, geen parfum, geen olie — maar landschap. Geluidsfragmenten, beelden, taal en tijdslagen, geconserveerd als speculatief erfgoed. Ze koos, luisterde, en kocht er één. Geen...

Spel van licht en schaduw

In de Hoogwaterwinkel, een winkel zonder kassa, staat deze dame stil. Ze heeft in Eemnes gewoond — een plek tussen gras en grens, tussen veen en verwachting. Nu kijkt ze naar mijn Camera Obscura-werk, waarin de Eemlandse polders opduiken. Omgekeerd, verduisterd, zoals land dat zich stilhoudt voor het water. Wat de foto’s verbeelden is geen rust. Het is een leegte,...

Twee werelden

In de Hoogwaterwinkel ontstaan gesprekken die verder gaan dan de feiten en cijfers – gesprekken waarin het water niet alleen als beleid, maar ook als beleving wordt besproken. Op deze foto zie je Geert van der Meulen, Senior Adviseur Nature-based Solutions bij Rijkswaterstaat en voorzitter van de Stichting Noordzeedijk. Hij zit ontspannen maar geconcentreerd aan tafel, midden in een gesprek....