Wij, Hester Stafleu en Everdien Breken, trokken ruim twee jaar door de Bommelerwaard voor het optekenen van geloofsverhalen en het maken van persoonlijke portretten. Hieronder ons eigen verhaal.
Hester Stafleu
foto: LDB production
.
‘Mijn levensweg is schrijven: luisteren, begrijpen, en daar woorden voor vinden. Een belangrijk woord dat ik al interviewend leerde, is dignity, menselijke waardigheid. Benader mensen met respect. Als je goed luistert, licht hun verhaal op.
Met deze inzichten luisterde ik de afgelopen jaren naar inwoners van Rivierenland. Ik vroeg hen hoe ze in het leven staan, naar hun levenspad, en schreef dat op. ‘Welke religie, welke levensopvatting, heb je meegekregen van huis’, was mijn eerste vraag. ‘En wat neem je mee in jouw leven, wat is er versterkt, wat is er veranderd’, was mijn tweede. Ieder antwoordde met zijn en haar eigen verhaal. Eenmaal op papier spraken we de tekst woord voor woord door. Totdat het klopte.
Iemand vroeg mij: wat is de rode draad van al die verhalen. Ik dacht erover na en concludeerde: die is er niet. De rode draad is dat elk verhaal, ieders levensweg, bijzonder is. Als je de tijd neemt, als je een stukje met iemand meeloopt, zie je soms een stukje van de hemel op aarde.
Nu kunnen wij die verhalen delen. Wat een rijkdom!’
.
Everdien Breken
Everdien Breken
‘Opgroeiend in de protestantse traditie leerde ik dat woorden belangrijk zijn. Op de middelbare school ontdekte ik getallen – wiskunde werd mijn ding. Een opleiding als ingenieur leidde tot een loopbaan in de ICT. Vele jaren later werd ik nieuwsgierig naar de wereld van het beeld. Naar mensen die vragen stellen en kennis overdragen via schilderijen, tekeningen en foto’s. Ik had de mogelijkheid om de kunstacademie te doen en greep die kans met beide handen aan. Sinds die tijd combineer ik in mijn werk woord, beeld en getal.
Gedreven door onrust en ontevredenheid over de manier waarop religie dezer dagen in beeld komt vonden Hester en ik elkaar in het idee om een tegengeluid te laten horen. Daarbij focusten we op de Bommelerwaard, ons beider woongebied. Ik maakte de foto’s bij de prachtige verhalen die Hester optekende, ontwierp de tentoonstelling en programmeerde de app en de digitale tafel.
Ik maakte kennis met een aantal heel bijzondere mensen die me als ‘de fotograaf’ begroetten en me toelieten in hun huis en in hun leven. Ik bracht ze in beeld en probeerde aansluiting te vinden bij de kern van hun verhaal. Zeer verschillende verhalen – en wat een lef om je zo open op te stellen! Een rijke verscheidenheid, met voor mij als leitmotiv: je verantwoordelijkheid nemen. Je inzetten voor anderen, voor je buurt, je streek en dus voor de wereld. Dat doen deze mensen. Heel inspirerend!’