Randloos

Per ongeluk drukte ik vandaag nieuwe scenariofoto’s af zonder rand. Geen wit kader, geen afgebakende illusie. En ineens klopte het beter.

Zonder rand schuiven de beelden dichterbij. Ze presenteren zich niet meer als beelden waar je op studeert, maar als mogelijke werkelijkheden die je aankijken. Er is geen veilige afstand meer, geen beschermend kader tussen jou en het water. Alleen jij – en de zee die zich een weg baant.

De versie met rand lijkt op een museumstuk: informatief, overzichtelijk, ergens ver weg. De rand denkt voor je, temt het beeld. De versie zonder rand is een land zonder dijken. Een scenario dat binnenstroomt.

Ik denk aan wat een bewoner zei in Bergen op Zoom:
“Wij zitten op 5 meter boven NAP. Maar wat heb ik eraan? De infrastructuur gaat naar de verdommenis.” Dat is precies wat de rand doet: hij simuleert infrastructuur. Een optische dam.

Vanaf nu hangen alle hoogwaterscenario’s in de Hoogwaterwinkel randloos. Laat je overspoelen.