Levendig

De ondergelopen straten in de Hoogwaterwinkel zijn soms aanleiding tot levendige discussies.

Zij: “Het gekke is… het is prachtig, hè?”
Ik: “Wat bedoel je?”
Zij: “Alsof de stad ineens bedacht heeft dat ze een aquarium wordt. Alles stil. Alles drijft.”
Ik: “Zelfs die oude stoeptegels lijken vredig.”
Zij: “Ja, en die baksteenlucht, weet je wel? Die is ook weg. Alsof het water alles schoonwast.”
Ik: “Maar jij kijkt niet alleen maar blij.”
Zij: “Nee. Ik krijg het er koud van. Dit is niet verzonken, dit is vooruitgelopen.”
Ik: “Vooruitgelopen?”
Zij: “Ja, alsof we onze toekomst al aan het oefenen zijn. Onder water. In stilte. En niemand roept ‘help’.”
Ik: “Behalve de vissen.”
Zij: “Die vissen… die kijken alsof ze hier altijd al woonden. Alsof wij de indringers zijn.”