Heb net mijn laatste training Agile van dit jaar gegeven. In één dag neem ik de basisprincipes van Agile/Scrum met mensen door. Eerst theorie, dan Agile game, dan toepassen op eigen projecten. De deelnemers gaan met een advies naar huis over het toepassen van Agile binnen hun organisatie. En dat kan alle kanten opgaan – van ‘doe maar niet’ tot ‘mix met het bestaande’ tot ‘gooi het roer om en ga Agile werken’. Omdat het één dag is, is het behoorlijk intensief. Maar erg leuk om te doen en het levert veel stof tot nadenken op.
Voor volgend jaar ben ik met een collega aan het nadenken over projecten binnen Rijnlands georienteerde organisaties. Rijnlands, dat is organiseren op basis van solidariteit (Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, Benelux, Scandinavie, Japan). Anglo-Amerikaans organiseert darentegen op basis van individualisme (Verenigde Staten, Groot Brittannie, Singapore).
“De Rijnlandse stijl kenmerkt zich door sociale zekerheid, spaarzin, gemeenschapsgevoel en investeren op lange termijn. De Rijnlandse werkcultuur is meer gericht op de inhoud van de activiteiten – het maakproces met behulp van vakmanschap – en het bereiken van maatschappelijke consensus tussen werkgevers, werknemers en financiers. Vertrouwen, loyaliteit en samenwerking vormen belangrijke waarden.
Bron: Het Rijnland praktijkboekje, Jaap Peters en Mathieu Weggeman
Check naarrijnlands.nl
Klinkt goed, toch? Maar nu de vraag hoe in deze structuur – waarin veel wordt overgelaten aan het initiatief van medewerkers – projecten tot stand komen. Als ‘na stap 1 komt stap 1’ een leidend principe is, hoe zien projecten er dan uit? We hebben dat uitgedacht en gaan dit nu uitdragen. Wordt vervolgd!
