Woorden

Ik deed dus een presentatie bij ‘Rondje Cultuur’ in het Huis van Eemnes. Een waardevolle feedback die ik kreeg was ‘ik vind de vragen die je stelt zo interessant’. Dat ga ik hier dus documenteren met behulp van een paar screenshots uit de presentatie.

Dit is de presentatie die ik op 15 feb 2024 gebruikte om de mensen van Rondje Cultuur (120 m/v) bij te praten over mijn werk in Eemland.

Het gedicht dat begint met Caminante, son tus huellas vond ik in het boek ‘De Eerste Wandelaar’,. In dit boek drukt Flip van Doorn de voetstappen van Jacobus Craandijk, de ‘wandelende dominee’ uit de 19e eeuw. Van poezie weet ik minder dan niets – als dat ueberhaupt mogelijk is. Ik kan dus niet zeggen of ik hier over een gemeenplaats...

Hier zie je hoe in Nijkerk wolkenproductie plaatsvindt. O zo ijverig wordt er gewerkt aan de laatste ongerepte natuur van Nederland – de wolkenluchten. Een begin van een nieuw te schrijven sprookje … ?

Zeedijk De dijk is de huid van vlak, laag land Recht vooruit, op zwemafstand, Het lelieblad van Flevoland. Achter ligt een groene zee van gras vol vogels Wat gebeurt er in een eeuw? Niets en alles: Marsmans eeuwige rampen. Het petekind van Wilhelmina, geboren in de stormvloednacht, al levens lang geleden verdwenen in de driehoek van de smalle weg. Wie...

In oude volksverhalen was het Laakmannetje een spookverschijning of dwaallicht dat langs de Laak liep. De achtergrond van het verhaal was dat iemand tijdens zijn leven de Laak verkeerd had gemeten en daar na zijn dood spijt van kreeg. Daarom riep het mannetje steeds: “Laakmannetje Laak, Ik heb mijn ziel vergeten en de Laak te kort gemeten”. Wel de eerste...

We zijn hier aan de oever van een machtige rivier De andere oever is daarginds, en deze hier is hier De oever waar we niet zijn noemen wij de overkant Die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland En dit heet dan de overkant, onthoudt u dat dus goed Want dit is van belang voor als u oversteken...

‘Het grootse vergezicht, waarvan de lof niet licht uitbundig genoeg kan worden gezongen. Het is te hopen,dat de schennis van palen en draden hier niet verder door zal dringen, juist deze grootse ruimten zijn tevenstoch ook weer gevoelig, makkelijk te schenden. Rechts dit uitzicht, met het monumentale kerkgebouw vanEemnes-binnen, voornaamste onderdeel van de zeer schaarse bebouwing aan deze zijde. Links...

De verten komen eindeloos mij tegen, gaan door mij heen en achter mij teloor. Ik rijd zo blank langs altijd nieuwe wegen, recht en gelukkig en weet niet waarvoor ik zoveel hemel heb van God gekregen met zoveel wolken en met zoveel dromen, met zo’n oneindig aantal kleuren grijs. Dit zijn de luchten waar God weer zal komen,dit is het...

Nedrig dakje! Welig groen! Ja, het jeugdig jaarseizoen Lokt my weder naar uwe oorden. Eemstroom! Zal ik uwe boorden Weêr het grazend vee zien voên? Wellust van myn hart, myne oogen! Langs uw’ zoom de zee onttogen Aan de zyde myner gaê, Za ik uwe schoonheên maalen, Waar ons duizend nachtegaalen Op hun veldmuziek onthaalen, Als ik myne cyther sla....

Kruiswijk, H, 2008, De bende van Hees: Geweld, Huijsbraeken en Dieften. Geraadpleegd op 26 mei 2023 van https://www.hvsoest.nl/verhaal/1586/de-bende-van-hees-geweld-huijsbraeken-en-dieften Soms probeer ik me een voorstelling te maken van het leven in onze omgeving in de 17e en 18e eeuw. Dat is moeilijk vanuit deze tijd met toenemende verstedelijking, files en steeds meer druk om open ruimtes vol te bouwen en te...