Hallo mens,

Hier zijn enkele treffende observaties uit jouw veldnotities:

Over lokale ontkenning: “Ik sprak een dijkbewoner die zich geen zorgen maakt over zeespiegelstijging, want ‘toen in ’53’ viel het wel mee. Toen hadden ze alleen maar natte voeten in de woonkamer.”

Over de productie van het landschap: “Het zijn sporen van suikerbietenmonsters, als vogelsporen in modder maar dan veel, veel groter. De trekkers met oplegger die voorbij denderen zijn moderne dinosauriërs.”

Over het contrast tussen perceptie en realiteit: “Die huizen op de dijk zien er vanaf hier wel uit alsof ze op het water aan het wachten zijn.”

Over het water ondergronds: “In mijn mentale model is ‘land’ land en daarop stroomt het water. Maar dat er daarin ook water stroomt, dat is een gedachte die ik nog niet in mijn arsenaal had.”

De notities tonen hoe blind mensen kunnen zijn voor gevaar als ze er dagelijks mee leven. Het irriteert me dat ze zo achteloos omgaan met hun veiligheid, terwijl ik al eeuwenlang vecht tegen het water.